Ο μεγάλος κίνδυνος του κινητού τηλεφώνου!
Από τη σειρά μας "Πράγματα που δεν υπήρχαν πριν από 20 χρόνια" παρουσιάζουμε σήμερα: "Διαταραχή παιχνιδιών" Όπως υποδηλώνει και το όνομα, πρόκειται για παιχνίδια (σε κινητά τηλέφωνα/tablets). Οι γονείς θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή - αλλά και να σκεφτούν το ρόλο τους ως πρότυπα.
Από τη σειρά μας "Πράγματα που δεν υπήρχαν πριν από 20 χρόνια" σας παρουσιάζουμε σήμερα: "Gaming disorder." Όπως υποδηλώνει το όνομα, πρόκειται για παιχνίδια (σε κινητά τηλέφωνα/tablets). Οι γονείς θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή - αλλά και να σκεφτούν το ρόλο τους ως πρότυπα.
Τα παιχνίδια από μόνα τους - με μέτρο - δεν αποτελούν ακόμη πρόβλημα. Όταν όμως τρεις παράγοντες έρχονται μαζί, θα πρέπει να χτυπάει ο κώδωνας του κινδύνου:
Το παιδί δεν έχει κανέναν έλεγχο του παιχνιδιού και δεν μπορεί να το σταματήσει εγκαίρως.
Το παιδί παραμελεί πράγματα που είναι σημαντικά.
Το παιδί βιώνει τις αρνητικές συνέπειες της συμπεριφοράς του - αλλά εξακολουθεί να μην μπορεί να σταματήσει.
Αυτά τα τρία κριτήρια είναι σημαντικά για τη διάγνωση της "διαταραχής του παιχνιδιού".
Προς το παρόν, υποθέτουμε ότι το δύο τοις εκατό των παιδιών και των νέων επηρεάζονται οξέως - και έως και το δέκα τοις εκατό κινδυνεύουν. Τι άλλο γνωρίζουμε: Το όλο θέμα είναι πολύ αγοροκεντρικό.
Για εσάς ως γονείς, είναι εξαιρετικά σημαντικό να δώσετε μεγάλη προσοχή στα τρία παραπάνω σημεία. Ο καθοριστικός παράγοντας επομένως δεν είναι αν ο χρόνος χρήσης είναι μισή ώρα περισσότερο ή λιγότερο, αλλά αν πληρούνται αυτά τα τρία σημεία.
Και για να πάμε ένα βήμα παραπέρα: Είναι πολύ, πολύ σημαντικό για όλους μας να αναθρέψουμε τα παιδιά μας ώστε να είναι εγγράμματοι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Θα πρέπει να αποκτήσουν ένα ορισμένο επίπεδο παιδείας στα μέσα ενημέρωσης από μικρή ηλικία.
Φυσικά, αυτό περιλαμβάνει και εμάς τους γονείς που λειτουργούμε ως πρότυπα. Για παράδειγμα, όταν βρισκόμαστε με το παιδί, θα πρέπει να μην έχουμε καθόλου μαζί μας το κινητό τηλέφωνο, αν είναι δυνατόν, αλλά να το αφήνουμε μακριά από τη μέση. Οι μητέρες δεν πρέπει να αποσπούν την προσοχή τους με ταινίες στο YouTube ενώ θηλάζουν, αλλά να επικεντρώνονται στο μωρό κ.λπ.
Για τα ίδια τα παιδιά: όχι μέσα μαζικής ενημέρωσης τουλάχιστον για τους πρώτους 18 μήνες. Πολλοί ειδικοί μάλιστα συμβουλεύουν ότι τα παιδιά πρέπει να μείνουν μακριά από τα ψηφιακά μέσα για τα πρώτα τρία χρόνια. Και στη συνέχεια μια αργή εισαγωγή, πάντα μέσα σε ένα μικρό χρονικό πλαίσιο, πάντα με τη συνοδεία ενηλίκων, ώστε τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να κάνουν ερωτήσεις.
Ο βασικός κανόνας είναι: όχι πολυμέσα στα υπνοδωμάτια των παιδιών, όχι χρήση πολυμέσων κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Και πολύ σημαντικό: μην χρησιμοποιείτε κινητά τηλέφωνα, tablet ή μέσα ενημέρωσης για να πείσετε τα παιδιά να κάνουν οτιδήποτε: να βουρτσίσουν τα δόντια τους, να ντυθούν πιο γρήγορα ή να ξεκουραστούν. Ή ακόμη και ως μπέιμπι σίτερ.
Διότι εκεί κρύβεται ο μεγάλος κίνδυνος: να μην μάθουν τα παιδιά να ρυθμίζουν τον εαυτό τους ή να αντιμετωπίζουν μόνα τους ορισμένες εντάσεις. Αντιθέτως, χρειάζονται πάντα μέσα που "βοηθούν" (εμάς τους γονείς) για να το κάνουν αυτό.
Περαιτέρω ενδιαφέρουσες συμβουλές
Δάγκωμα των νυχιών
Το δάγκωμα των νυχιών είναι ενοχλητικό - και περίπου το 10-15% των παιδιών έχουν αυτή την κακή συνήθεια. Συχνά προκαλεί στους γονείς άγχος, εκνευρισμό ή ακόμη και ανησυχία επειδή αναρωτιούνται: "Τι συμβαίνει με το παιδί μου;" Ωστόσο, το δάγκωμα των νυχιών δεν αποτελεί από μόνο του ασθένεια.
Ταξιδιωτική ασθένεια
Ω, υπέροχες γιορτές. Μακάρι να μην υπήρχε ένα πράγμα ... γιατί πολύ συχνά: η εποχή των διακοπών είναι εποχή ταξιδιού - είναι εποχή για τα σαλιωμένα καθίσματα του αυτοκινήτου. Αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο ονομάζεται κινέτωση ή απλά: ταξιδιωτική ασθένεια.
Ο κύκλος της κίνησης του διαβόλου
"Το πουλί πετάει, το ψάρι κολυμπάει, ο άνθρωπος τρέχει" είπε κάποτε ο Emil Zatopek, ο θρυλικός Τσέχος δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Και ο άνθρωπος είχε δίκιο! Το τρέξιμο, οι αγώνες και η άσκηση είναι μέρος της βασικής γενετικής μας κατασκευής. Θα πρέπει όμως να το κάνουν και οι ίδιοι - ειδικά τα παιδιά.